بررسی اپیدمیولوژیکی حوادث ترافیکی جاده ای منجر به جراحت یا فوت و پیآمدهای آن در کودکان و نوجوانان در شهرستان شاهرود

زمینه: حوادث رانندگی یکی از معضلات مهم بهداشتی است که سلامت انسان ها را به خطر انداخته و کودکان و نوجوانان از قربانیان اصلی این حوادث محسوب می شوند. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیکی حوادث ترافیکی جاده ای منجر به جراحت یا فوت و پیآمدهای آن در کودکان و نوجوانان در شهرستان شاهرود می باشد. متد: این مطالعه توصیفی تحلیلی در فاصله زمانی تیر لغایت آذرماه 1390 انجام گردید. اطلاعات لازم از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و پس از تأیید روایی محتوا و پایایی، توسط تکنسین های فوریت های پزشکی تکمیل شد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (کای مجذور) انجام شد. نتایج: از 363 مورد مطالعه شده، بیشترین حوادث در تیرماه با 108 مورد (8/29%) و در روز پنج شنبه (7/18%) بودند. 3/89% از رانندگان را مرد تشکیل داده که در محدوده سنی 39 تا 40 سال (6/44%) قرار داشتند. بیشتر حوادث در ساعت 8 تا 12 صبح (7/23%) بوده است. 28/21 % از کل مصدومین (1161 نفر) و 75/18% تمامی مصدومین فوت شده (48 نفر) را کودکان زیر 14 سال تشکیل داده بودند. هیچ کدام از مصدومین زیر 14 سال از وسایل محدودکننده استفاده نکرده بودند. تروما به ناحیه سر و ستون فقرات به ترتیب به عنوان شایع ترین صدمه در این گروه سنی گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، انجام اقدامات اساسی از جمله بهبود وضع جاده ها، شناسایی نقاط حادثه خیز و نصب علائم هشداردهنده در این نقاط و نظارت و کنترل بیشتر پلیس توصیه می شود. همچنین اهمیت استفاده از لوازم محدود کننده استاندارد در کودکان و نوجوانان، الزام بکارگیری از تجهیزات ایمنی مناسب در این گروه سنی و همچنین دادن آموزش های عمومی به مردم جهت بالا بردن سطح آگاهی های آن ها ضروری است.